onca insan arasından kalkıp da kilometrelerce uzakta olan birini sevdiğiniz,
seçtiğiniz için "hayatın bir bildiği var" diyebilmektir. televizyonun
karşısına geçip oturduğunuzda bile, evdeki en dağınık halinizde bile onun
yanında olmayı istemek, onun da aynı şeyleri düşündüğü inancına
güvenebilmektir. "özlemek" kelimesinin hakkını vere vere yeri geldiğinde
gözyaşlarınız gülümsemenize karışmış uyumak, ve uyurken onu düşünmemeyi
dilemektir, çünkü uyku ve o hiç iyi anlaşmaz. sırf sesini duymak için
telefon açmak, saçmasapan ya da ilginizi çekmeyecek şeyler olsa bile
anlattıkları dinleyebilmektir. en kötü anınızda anne babanızı bile değil,
onu arayarak, tüm sevdiklerinizi es geçebilmektir. ve en önemlisi dahası en
zoru, onun sizi çok sevdiğine inanıp, tüm korkuları bastırarak o uzakta dahi
olsa ona güvenebilmektir...